Zou het toeval zijn dat zijn achternaam iets weg heeft van een pistool? Oscar Pistorius. Vorig jaar schoot hij op Valentijnsdag zijn vriendin dood, in zijn eigen huis, door de badkamerdeur heen. Vanmorgen hoort hij het vonnis in de rechtszaak die tegen hem loopt. Terwijl ik schrijf, leest de rechter haar vonnis voor.

Uiterlijk onbewogen zit Pistorius in de bank. Zwart pak, zwarte das. Rechtop en strak als een marinier. De rechter beschrijft zijn persoonlijke situatie. 27 jaar. Geen bezittingen – alles is verkocht gedurende het proces. Thans woonachtig bij zijn oom. Ouders gescheiden toen hij 6 was. Opgevoed door zijn moeder, tot die stierf toen hij 15 was. Geboren met een handicap.

Oscar Pistorius wacht op de woorden die hem van zijn vrijheid gaan beroven. De rechter ratelt getallen en wetsartikelen. Dan gaat Oscar staan. Iets wat hij als kind niet kon. De rechter leest: 5 jaar. Nog altijd onbewogen staat Pistorius. Ooit liep hij voor tienduizenden mensen die hem toejuichten. Nu priemen ruim honderd paar zwijgende ogen hem in de rug. You may be seated, zegt de rechter. U mag gaan zitten. Woorden met een dubbele betekenis, in het Nederlands. Zodra hij zit, buigt hij het hoofd.